یک
مثال مشهور در بحث رسانه همیشه از سمت کارشناسان مطرح می شود و آن این است که اگر
شما یک میدان جنگ را تصور کنید وقتی تیراندازی از یک خاکریز باشد نفوذ و تخریب
کمتر و شناسایی برای دشمن راحت تر می شود مضاف بر اینکه هدف محدود به گستره خاکریز
شما خواهد بود. حال اگر این مثال را در جنگ نرم پیاده کنیم به این نتیجه می رسیم
که علاوه بر اینکه موارد فوق تماما در جنگ نرم موثر است باید یک فاکتور بسیار مهم دیگر هم به آن اضافه
کنیم که آن عنصر "مقبولیت" در ذهن مخاطب است. این تجربه در جنگ سرد
اربابان و متفکران رسانه را به این جمع بندی رساند که در این حوزه باید تقسیم کار
رسانه ای بین رسانه های مختلف صورت گیرد با این شرط که اولا استقلال آنها از
یکدیگر حفظ شود و ثانیا تنوع آنها به گونه ای باشد که جذابیت را فزونی بخشد. این
پدیده همان چیزی است که در این نوشته مورد بررسی قرار گرفته است.

وقتی
از کلی گویی خارج می شویم و به سراع مصادیق می آییم یکی از بهترین مثال هایی که می
شود برای این قاعده زد شبکه بی بی سی و من و تو است. دو شبکه انگلیسی با دو رویکرد
متفاوت که یکی با هدف خبر رسانی و دیگری با هدف سرگرمی مشغول به فعالیت است.
این
تقسیم کار چنان جدی است که شبکه من و تو که یک شبکه Entertainment
(تفریحی و سرگرمی) می باشد حتی در زمان
انتخابات ریاست جمهوری که مهمترین رویداد سیاسی محسوب می شود هم حاضر نمی شود که
بخش خبری خود را بهبود بخشد چه از جهت کمّی که همان نیم ساعت در شبانه روز را دارد
و چه از نظر کیفی که فقط به بازگویی و گلچین خبرهای خبرگزاری ها می پردازد.
اما
این ادعا که این دو شبکه از یک اتاق فکر اداره می شوند وقتی ثابت می شود که کمی
رویکرد این دو رسانه را بررسی کنیم
این
شباهت ها به حدی است که بررسی آن از تحمل این نوشته خارج است اما مهمترین محورهای
آن را شاید بتوان یکسان بودن برنامه ها، یکسان بودن مجریان، کارمندان و
کارشناسان و استفاده از آرشیو یکسان در خیلی از موارد
دانست.

موارد
اندکی از آن در کلیپ زیر به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است که تاحد خود نمایانگر
مدیریت واحد دو شبکه لندنی بی بی سی و من و تو می باشد.
برای دیدن کلیپ مربوط به خبر اینجا کلیک کنید.